Manhã

Foto de Diario de uma bruxa

Eu, você e o paraíso

Levantei-me de manhã
Fui direto para o chuveiro
Tomei um banho quentinho
E sai pra te encontrar

Hoje não fomos caminhar
No campo
Fomos passear de bicicleta
O dia estava lindo
O sol brilhava radiante

Então pegamos uma trilha deserta
Que nos levou direto para um lago
Nossa... Que lago perfeito
Cheio de flores ao seu redor
E vários peixinhos saltando

Você... Como sempre sorrindo
Sentou-se do meu lado
E me deu uma rosa
Nossa... Que presente lindo

Ficamos ali sentados
Namorando... Abraçadinhos
Podia ficar ali o dia todo
Nada me fazia falta

De repente... Você se levanta
Pega em minha mão
Tirou-me para dançar
Não havia musica
Mas você começou a cantar

Ali o tempo parou
Dançar fazia-me flutuar
E você flutuava comigo
Nada mais existia
Somente...
Eu, você e o paraíso.

POEMA AS BRUXAS

Foto de F. M.

Te aclamo.

O mormaço que agonía minh'alma
é o mesmo que faz calar o coração,
numa manhã fria e abafada
de tédio e solidão,
que irrita os olhos
"descúlpa para chorar"
lágrimas oprimidas pelo meu eu vivo,
sem uma puta profana pra acasalar.

À cachaça quente e barata
com um cheiro podre
paira, paira e paira pelo ar.

E assim estamos todos
numa manhã de côma profundo,
e a puta que nem pariu
me acolhe entre suas pernas aconchegantes.

Foto de Diario de uma bruxa

Romântico

Acordar de manhã
Com um belo café na cama
Feito especialmente pra mim.

Oferecer uma musica
Na principal radio estação
Onde todos irão ouvir
Sua dedicação por mim.

Preparar uma grande surpresa
Um encontro perfeito
Morangos, champanhe
E um lindo buque de rosas
Um encontro pra ficar na memória

Romântico...
Romântico sim, nada é mais romântico
Que uma linda história de amor
Com final feliz.

POEMA AS BRUXAS

Foto de jessebarbosadeoliveira27

A ESPORÁDICA MAJESTADE DO INCOMUM

Há dias que a retina não controla
A projeção de imagens.
Há dias que a urina infunde
Á leve menção do simples laivo da vontade.
Há dias que a doce e inócua brisa
Escalavra cruelmente a face.
Há dias que a noite
É contínua manhã incólume: a aderente Paisagem!
Há dias que a Escuridão é a alameda
Onde reside a foz de toda a universal verdade.
Há dias que o dia
Aparenta ser fluxos e refluxos de miragem.
Há dias que o Poema
É o mais etéreo plenilúnio da Vacuidade
Há dias que a latitude e a lembrança
São o mais edaz epicentro da saudade.
Há dias que o ser concreto
São os sortilégios de Mérlin, Iemanjá,
Baco, Amon-Rá e o Hades.
Há dias que o Poeta
É corpo sem Verve, a terra sem Verbo: A Vácua Viagem!
Há dias que a guerra
Sucumbe ao sopro do vento da Amizade.
Há dias que a Porta
Não é uma mera passagem.
Há dias que o sofrido povo
Não é miríade e sim, O Principal Personagem.
Há dias que a Poesia sonha
O sonho de ser o Graal da IGUALDADE!

JESSÉ BARBOSA DE OLIVEIRA

http://bocamenordapoesia.webnode.com.pt/

Foto de onil

CASA DO MONTE

NÃO NASCI NO ALENTEJO
MAS QUANDO POR ELE VIAJO
SINTO UM ENORME PRAZER
JÁ HÁ EM ALGUNS LADOS
PINHEIROS VERDES PLANTADOS
QUE DÁ GOSTO PODER VER

HÀ UNS BONS ANOS ATRÁS
DESCOBRI AQUI A PAZ
NESTE MONTE DE VAQUEIROS
CONHECI NOVAS ALDEIAS
AQUI REFRESCO AS IDEIAS
REVEJO ALGUNS COMPANHEIROS

DE MANHÃ PELA ALVORADA
O SOL DE COR AVERMELHADA
FAZ ADIVINHAR GRANDE CALOR
NESTA TERRA DE SOL QUENTE
O CLIMA É BEM DIFERENTE
OS MONTES TEM OUTRA COR

AS ESTEVAS ESTÃO FLORIDAS
PEGAM-SE ÁS ROUPAS VESTIDAS
QUANDO ANDAMOS ENTRE ELAS
VEEM-SE CARREIROS DAS LEBRES
QUE VÃO DAR A ALGUNS CASEBRES
E AS PERDIZES COMO SÃO BELAS

CORRE-ME O SUOR NO ROSTO
ESTAMOS NO MÊS DE AGOSTO
AQUI O CALOR É IMENSO
DEPOIS DO ALMOÇO É A SESTA
NÃO HÁ TERRA COMO ESTA
AQUI NA VERDADE EU DESCANSO

OS PASSEIOS SÃO SALUTARES
RESPIRAM-SE OUTROS ARES
NESTA TERRA POUCO POVOADA
AQUÉM ALÉM HÁ UM MONTE
MAS CADA UM TEM UMA FONTE
PARA A SEDE SER SACIADA

O MONTE DE VAQUEIROS É PORREIRO
FREGUESIA S. MIGUEL DO PINHEIRO
CONCELHO MÉRTOLA BEJA DESTRITO
HÁ ANOS FOI ISTO QUE EU IMAGINEI
COM ESFORÇO O SONHO REALIZEI
TENHO CASA NUM MONTE BONITO

VIRADA AO SOL-NASCENTE
VEJO-O DE MANHÃ BEM BRILHANTE
PARA MAIS UM DIA DE CALOR
É MAIS UM DIA DE VERÃO
ESTA É A MELHOR ESTAÇÃO
PARA BRONZEAR E DAR CÔR

FOI SORTE REALMENTE
NESTA TERRA DIFERENTE
ESTE MEU MONTE ENCONTRAR
AQUI LABUTEI BEM DURO
MAS TENHO CASA PARA O FUTURO
ESTE É O MEU SEGUNDO LAR

FAMILIA E AMIGOS DE VERDADE
AQUI MATAMOS A SAUDADE
DO AMOR QUE TEMOS NO PEITO
QUEM MINHA CASA VISITAR
AS PORTAS DE PAR EM PAR
ESTÃO ABERTAS A PRECEITO.

17/12/09
ONIL

Foto de Sérgio Carapeto

Tenho no meu peito

Tenho no meu peito,
Algo tão inútil e imperfeito,
Que só bate por te amar!

Um amor que para mim é tão cruel,
Como os Deuses a quem fui infiel!

Um amor sem perdão,
Porque não posso controlar o coração!

Essa é a crueldade do destino,
Pelo qual fujo,
E minto,
Tudo aquilo que te digo,
E sinto.

Apesar de te querer e amar,
Os meus sentimentos não consegui controlar,
Ai… se eu pudesse arrancar,
O coração que me bate no peito,
Tudo seria perfeito.

Seria como uma pedra na calçada,
No passeio parada,
Por que passariam despercebida.
Seria nada mais que uma pedra…
Na calçada esquecida.

Mas para minha desgraça,
Devaneio e ameaça,
Tenho no meio peito,
Um coração que bate imperfeito…
Por ti!

Desde o primeiro momento,
Em que te vi,
Como parados no tempo,
(Inesquecível momento)
De loucura em pensamento!

E nesse momento eu me perdi,
E jamais me encontrei,
Só sei que me perdi,
E só me reencontrei em ti,
Apesar de vivo,
Parece que morri!

Amei e sofri,
Pedi e morri,
Naufragado nesse maré verde e agreste,
Que o teu olhar veste.

E os teus cabelos doirados,
Fios de ouro imaculados,
Que os anjos tecem,
Eu amo,
Como as rosas dos jardins de Adónis,
Por quem eu clamo!

E os teus lábios,
Pecados de anjo,
Que eu esbanjo,
Eu amo,
E desejo possuir,
Como o Deus que eu chamo,
E não me consegue ouvir.

Mas a minha maior desgraça,
É pior do que te amar,
É pior do que te querer,
É pior do que te amar,
E não te ter.

É o teu rosto angelical,
Que sem compaixão me atrai e seduz,
Como uma borboleta…
Seduzida pela luz.

Esse rosto que me fere mortalmente,
Com a sua beleza e esplendor,
É simplesmente,
O meu coração que bate por amor!

E o teu corpo,
Que eu desejo possuir,
Como a oiro e diamantes,
É nada mais que pétalas de rosas,
(Desejos tão amantes)
Como pedras preciosas.
Majestosas!

Sopradas pelo vento da manhã,
Que me liberta nesta fria manhã,
Com os seus raios de sol,
Que me aquece nesta noite tão fria,
O teu corpo era o sol que me aquecia!

Foto de Vágner Dias

me ajudem amigos comentem:Policiais espancam professor e aluna da Unisulma...IMPERATRIZ-MARANHÃO

Policiais espancam professor e aluna da Unisulma
Na madrugada do último sábado, 03, durante uma festa familiar realizada na residência de minha ex-aluna, a estudante de Serviço Social da Unisulma Jordânia Dias, ocorreu um verdadeiro terrorismo policial cometido por dois agentes da polícia militar de Imperatriz.

Segundo Jordânia dois policiais, identificados por cabo Di Assis e Leonardo, chegaram na sua residência por volta das duas horas da manhã, quando a festa finalizava, para desligar o som que já estava baixo, mas chegaram com grande fúria invadindo a residência e batendo num rapaz que estava na festa.

A estudante afirma ainda que um dos policiais sacou sua arma para atirar no rapaz dentro da residência, quando então, ela pede para que ele baixe a arma e diz que o mesmo não pode invadir sua residência com arma em punho.

Nesse momento o policial a teria chamado de vagabunda e safada em sem seguida dado voz de prisão alegando desacato a autoridade.

A mãe de Jordânia entra em desespero e não aceita que levem a filha, num ato que classificou de puro terrorismo policial dentro de sua própria casa, onde dormiam crianças, suas sobrinhas, que acordaram desesperadas por causa dos gritos.

Na ocasião os policiais puxaram pelo braço e derrubaram a estudante que desmaiou no local e foi jogada à força no carro. Jordânia diz que também derrubaram sua mãe e machucaram sua perna. Ainda hoje as duas têm fortes escoriações pelo corpo.

Na festa ainda se encontravam a avó de Jordânia, 89 anos, muitos visinhos e o professor Claudino da Unisulma, que também foi levado preso. Segundo Jordânia, na delegacia o professor Claudino, foi espancado e chamado de vagabundo pelo policial que estava de plantão, por invocar seu direito a um telefonema.

A família e o professor já acionaram seus advogados e buscaram seus direitos.

ACIMA DA LEI

Tá virando comum policiais se colocarem acima da lei em Imperatriz. Ano passado ocorreu um fato semelhante a esse quando estudantes e um professor da UEMA foram espancados e levados presos por policiais despreparados e que acham que usar uma farda e uma arma lhe dá direito de submeter cidadãos às suas brutalidades animalescas.

Foto de Sonia Delsin

ÉS

És pouco mais que tudo.
És pouco mais que nada.
És pó da estrada.
És garoa da madrugada.
És manhã iluminada.
Gargalhada.
És sabe o quê mais?
Guerra e paz.
Voraz.
Audaz.
És peito empinado a escalar o íngreme caminho em busca de um sol, de uma lua.
De uma verdade todinha tua.

Foto de Carmen Vervloet

No Ventre do Dia

Como anular a luz
que a manhã irradia
se é ímã que atrai a alegria
que em silêncio habita
no ventre do novo dia?!

Raio de sol que incendeia o mar
e se transmuta em maresia
e no vai e vem do amar
lembra que vai se apagar
devora a areia com ousadia.

Fonte que jorra energia...
Uma cascata que se acende,
o canto lírico da cotovia,
a flor que se abre silente
dando à luz a tanta poesia...

Carmen Vervloet

Foto de Aparecida Apaixonada Melo

AS MÚSICAS FALAM: COMO É GRANDE O MEU AMOR POR VOCÊ

Quando estamos nos sentindo sozinhos
Sempre queremos um pouco de carinho
E, por sentir uma ausência, lembramos saudosos os Detalhes
De quem amamos, do que sonhamos, dos famosos olhares...
Que traduziam mimicamente e falavam por si:
Como é grande o meu amor por você
E em cada instante bate uma forte emoção em mim
Que envolta na saudade que o peito invade
E por mais que eu faça, o coração cobra e insiste,
Que Não quero ver você triste.
Espero que algum dia possa te abrigar
Debaixo dos caracóis dos meus cabelos
E tranqüilamente contemplarmos juntos o mar
E carinhosamente eu possa afagar teus cabelos
Como num apelo abrir O Portão e te deixar entrar
Quero ser tudo para você
Porém quando te fazes indiferente
Sou a Fera Ferida que te encara de frente
E embora não dê o braço a torcer
Quero sempre saber: Como vai você?
E num rompante de ousadia
Saio da monotonia e te faço uma Proposta
Para juntos nos perdermos numa Cavalgada
E esperarei por você para ser amada.
Quero lhe falar do meu amor
E num Desabafo mostrar o que sou
Falar do que sinto ao te ver, das Emoções
De tudo o que sinto por você
E mostrar que todas estas canções
Apenas traduzem o meu desejo de te ver
Falando sério, quero te dizer Outra vez que você foi
E continua sendo o meu Assunto Predileto
O meu Café da manhã completo
Enfim, você será Para sempre
O meu Amor sem limites...
O meu Amor perfeito!

Páginas

Subscrever Manhã

anadolu yakası escort

bursa escort görükle escort bayan

bursa escort görükle escort

güvenilir bahis siteleri canlı bahis siteleri kaçak iddaa siteleri kaçak iddaa kaçak bahis siteleri perabet

görükle escort bursa eskort bayanlar bursa eskort bursa vip escort bursa elit escort escort vip escort alanya escort bayan antalya escort bayan bodrum escort

alanya transfer
alanya transfer
bursa kanalizasyon açma