Blog de Dirceu Marcelino

Foto de Dirceu Marcelino

A ROCHA

*
*
*

O VULCÃO

É uma montanha de rochas
Rochas muito fortes
Incandescentes.

Faz-nos sim
Lembrar, ardentemente,
As paixões muito fortes
E resistentes como as rochas.

Mas diferentemente dos homens
Essa montanha de rochas
Permanece ali...

Mesmo em erupções
As lavas formam novas rochas
Como nós os filhos dos homens.

Talvez possamos dizer que o vulcão
Expele a força da vida material
A química dos componentes naturais,
Enquanto a química dos componentes
Da força biológica e espiritual
É representada por nossa paixão.

Em parte não entendemos a eclosão
Em lavas incandescentes
Do vulcão...

Mas sentimos ardentemente

As lavas voluptuosas de nossa paixão.
E assim sonhamos em devaneios
Voluptuosos como fossem reais
Sentimos o gozo lascivo

E até às vezes profano
Nos corpos nus e lascivos
Voluptuosos mesmo virtuais
Com que apreciamos em devaneios

E assim sentimo-nos vivos,
Reais e espirituais,

Seres humanos cheios de luz.

Foto de Dirceu Marcelino

O ENCANTO PREVALECEU SOBRE A CERIMÔNIA DO CASÓRIO - IV EVENTO LITERÁRIO DE 2008 "É com nóis mesmo cumpadé"

COMO TE VEMOS?

Vejo – te como uma Musa.
Uma mulher deslumbrante.
Com cabelos castanhos bem cuidados,
Cheirosos e mui brilhantes.

Com um olhar profundo, meigo e singelo,
Mas, penetrante.

Olhar que percorre nossa alma e se aprofunda,
Retirando lá do fundas lembranças adormecidas.

Lembranças profundas.

Como a música expressada de uma voz maravilhosa,
Como de uma flauta que encanta.
Do som que se emana e se espraia
Ao longe, nos vales e nos montes
Das Minas Gerais.

Ou no eco da harpa que vibra na alma.
Tilinta lá no profundo inconsciente
E aflora nos olhos, nas lágrimas

No sorriso do velho,

Do homem,

Do jovem e

Do menino.

De ti MULHER.

NOIVA DE SAPATINHOS DE CRISTAL

Poetas vocês chegaram à hora esperada
Por diversos caminhos, simuladamente,
Chegaram ao pé da montanha encantada
Todos felizes e com sorrisos radiantes

Vejam atrás desse morro passaram boiadas
Vieram de trem, a pé, mas estão contentes,
Pois de alguma forma encontram a entrada
Agora irão galgar os degraus e crentes

Estão de que chegaram ao fim da jornada,
Algo que almejamos e aí quem o desmente
Embora saibamos que é fruto d’uma sonhada

Noite de devaneios e encantos da mente
Consciente que vê no imaginário a amada
Noiva de sapatinhos de cristal somente...

(Dirceu Marcelino, 24 de junho de 2008 )

Foto de Dirceu Marcelino

TRISTEZA DA INSPIRAÇÃO

*
*
*

Ah! Poesia arte magna que me extasia
Ah! Musa que ora me trazes tristeza.
Instante da mais triste nostalgia
Que fazer? Vejo-te ainda uma princesa

Musa a desfilar com tal fidalguia
Vemo-na como guerreira e triguesa
Ensinando artes da volúpia da ousadia.
Fez de tal modo que ficaste tesa.

Geraste tanta e tanta turbulência,
Com todas essas picantes surpresas
Que a todos mostraste com a consciência,

Tão livre e libertina que é uma proeza
Despertar – me para minha ignorância
Em que sempre vivi, ah!...Que tristeza.

Foto de Dirceu Marcelino

O ENCANTO PREVALECEU SOBRE A CERIMÔNIA - III EVENTO LITERÁRIO DE 2008 - DIA DOS NAMORADOS - Hom. à FERNANDA QUEIRÓZ

COMO TE VEMOS?

Vejo – te como uma Musa.
Uma mulher deslumbrante.
Com cabelos castanhos bem cuidados,
Cheirosos e mui brilhantes.

Com um olhar profundo, meigo e singelo,
Mas, penetrante.

Olhar que percorre nossa alma e se aprofunda,
Retirando lá do fundas lembranças adormecidas.

Lembranças profundas.

Como a música expressada de uma voz maravilhosa,
Como de uma flauta que encanta.
Do som que se emana e se espraia
Ao longe, nos vales e nos montes
Das Minas Gerais.

Ou no eco da harpa que vibra na alma.
Tilinta lá no profundo inconsciente
E aflora nos olhos, nas lágrimas

No sorriso do velho,

Do homem,

Do jovem e

Do menino.

De ti MULHER.

NOIVA DE SAPATINHOS DE CRISTAL

Poetas vocês chegaram à hora esperada
Por diversos caminhos, simuladamente,
Chegaram ao pé da montanha encantada
Todos felizes e com sorrisos radiantes

Vejam atrás desse morro passaram boiadas
Vieram de trem, a pé, mas estão contentes,
Pois de alguma forma encontram a entrada
Agora irão galgar os degraus e crentes

Estão de que chegaram ao fim da jornada,
Algo que almejamos e aí quem o desmente
Embora saibamos que é fruto d’uma sonhada

Noite de devaneios e encantos da mente
Consciente que vê no imaginário a amada
Noiva de sapatinhos de cristal somente...

(Dirceu Marcelino, 24 de junho de 2008 )

Foto de Dirceu Marcelino

A NOIVA DE SAPATINHOS DE CRISTAIS NA FESTA DE SÃO JOÃO - HOM. À FERNANDA QUEIRÓZ- IV EVENTO LITERÁRIO DE 2008 -"É c nóis cumpadé

NOIVA DE SAPATINHOS DE CRISTAL

Poetas vocês chegaram à hora esperada
Por diversos caminhos, simuladamente,
Chegaram ao pé da montanha encantada
Todos felizes e com sorrisos radiantes

Vejam atrás desse morro passaram boiadas
Vieram de trem, a pé, mas estão contentes,
Pois de alguma forma encontram a entrada
Agora irão galgar os degraus e crentes

Estão de que chegaram ao fim da jornada,
Algo que almejamos e aí quem o desmente
Embora saibamos que é fruto d’uma sonhada

Noite de devaneios e encantos da mente
Consciente que vê no imaginário a amada
Noiva de sapatinhos de cristal somente...

( 24/6/2008 – Dirceu Marcelino )

Ceci/Dirceu( TRADUÇÃO P/O CAIPIREZ)

NOIVA DI SAPATINHUS DI CRISTAR- SONHU INCANTADU

Poetas ocês chegarum à ora isperada
Pur diversus caminhus, simuladamenti,
Chegarum au pé da montanha incantada
Todus filizis i cum sorrisus radiantis

Vejãum atrais dessi morru passarum boiadas
Vierum di treim, a pé, mais istãu contentis,
Puis di arguma forma incontrãum a istrada
Agora irãu gargar us degrar i crentis

Istãu di qui chegarum au fim da jôrnada.
Argu qui armejamus i aí queim u dismenti
Imbora sabemus qui é frutu duma sonhada

Noiti di divaneius i incantus da menti
Cunciênti qui vê nu imagináriu a amada
Noiva di sapatinhus di cristar somenti...

Oi Dirceu ai está, espero que esteja bom.
Inté mais a noitinha na nossa festança.

Ceci 24/6/2008 ) Muito Obrigado minha amiga = Dirceu,

Foto de Dirceu Marcelino

NOIVA DE SAPATINHOS DE CRISTAL - SONHO ENCANTADO (Preparação para vídeo-poema)

*
* Homenagem a noiva encantada de Poemas-de-Amor
*

Poetas vocês chegaram à hora esperada
Por diversos caminhos, simuladamente,
Chegaram ao pé da montanha encantada
Todos felizes e com sorrisos radiantes

Vejam atrás desse morro passaram boiadas
Vieram de trem, a pé, mas estão contentes,
Pois de alguma forma encontram a entrada
Agora irão galgar os degraus e crentes

Estão de que chegaram ao fim da jornada,
Algo que almejamos e aí quem o desmente
Embora saibamos que é fruto d’uma sonhada

Noite de devaneios e encantos da mente
Consciente que vê no imaginário a amada
Noiva de sapatinhos de cristal somente...

Foto de Dirceu Marcelino

O TREM BÃO DOS AMIGOS DA NOIVA - IV EVENTO LITERÁRIO DE 2008 - "É com nóis memo cumpadé" - Homenagem PAULO GODIM a todos

1ª - POESIA: Ó MINAS GERAIS, Homenagem de PAULO GODIM

a todos Mineiros, representados pela pessoa de FREDERICO SÁVIO.

Ó, MINAS GERAIS!

Paulo Gondim
02/12/2007

As montanhas sinuosas
Cortam o horizonte,
Num Belo Horizonte
De cores naturais
De águas cristalinas
Dos olhos das meninas
Das Minas Gerais

Terra de ouro, de esmeraldas
Terra das riquezas
De encantos, de belezas
De sua antiga história
De gente tão hospitaleira
Essa gente bem brasileira
De rica e fina memória
Minas de mil poetas
De revolucionários
De casarões centenários

“Quem te vê não te esquece jamais”
Quem te visita se apaixona
Que nasce aqui não te abandona
E Canta: “Ó, minas gerais!”
***********************************
2ª - Poesia: SONETO CAIPIRA

SONETO CAIPIRA: “Subi de balão, mas já to de vorta...Cumadé”

"Bum dia Cumadé, Descurpe num si sonhi u drumi com ocê”
Arre num lembro si é verdade ou mentirá, se li ou não li,
Tenho di perde essa mania di sunhá cum vosmecê...
Escuti baruio di inspigarda e u canto do tiro li, tiro- li...

Sabi eu já pedi Cumadé artorização de vosmecê
Prá por sua poesia nu vídeo do casório qui tá pronto aí
Nu meu "Studio de Produções Carpiras do Interior" ocê
Num prode imagina é iguar, mas muito iguar essa aí

Até torquei na hora "H" sai de fininho e fique perto de ti,
Corloque nu meu lugá um Padri arxiliar e vosmecê
Há de irmaginá o tar du Padri arxiliar fez tim por ti

Mas cuase que mataram o Homem, segui u coseio di ocê
Fiquei cum meu netinho disfarçado e pertinho di ti
Fazendo de cunta qui era marido de vosmecê...

VIVA SÃO JOÃO”
Homenagem a todos poetas e poetisa carpiras, especialmente,
às Cumadés CECI POETA, CARMEM LÚCIA e prá noiva né,
FERNANDA QUEIRÓZ.

( 23 de junho de 2008 )

Foto de Dirceu Marcelino

SONETO CAIPIRA: "SUBI DI BALÃO MÁ JÁ TO DE VORTA" - IV EVENTO LITERÁRIO DE 2008 - "É com nói memo cumpadé" - VIVA SÃO JOÃO

*
* Inspirado nu poema "Casório da Árabia" da Cumadé Carmem Lúcia, em Arraial de Ceci Poeta
*

"Bum dia Cumadé, Descurpe num si sonhi u drumi com ocê”
Arre num lembro si é verdade ou mentirá, se li ou não li,
Tenho di perde essa mania di sunhá cum vosmecê...
Escuti baruio di inspigarda e u canto do tiro li, tiro- li...

Sabi eu já pedi Cumadé artorização de vosmecê
Prá por sua poesia nu vídeo do casório qui tá pronto aí
Nu meu "Studio de Produções Carpiras do Interior" ocê
Num prode imagina é iguar, mas muito iguar essa aí

Até torquei na hora "H" sai de fininho e fique perto de ti,
Corloque nu meu lugá um Padri arxiliar e vosmecê
Há de irmaginá o tar du Padri arxiliar fez tim por ti

Mas cuase que mataram o Homem, segui u coseio di ocê
Fiquei cum meu netinho disfarçado e pertinho di ti
Fazendo de cunta qui era marido de vosmecê...

VIVA SÃO JOÃO”

Foto de Dirceu Marcelino

TENHO QUE DIZER-TE... - VÍDEO-POEMA

POESIA: TENHO QUE DIZER-TE...

Não, não! Não adianta espiritualmente
Digladiarmo-nos! Nunca entenderás
Nossa essência não vive carnalmente
E assim consciente não compreenderás

Como eu também, só inconscientemente,
Em breves momentos como verás,
Em alguns “flashs” instantaneamente
Compreendo-a e sei que esvanecera.

Como tua poesia que eternamente
Fora escrita para o tempo que virá
Tu entregas assim repentinamente...

Num momento de rancor e de ira
Que pensa esquecer transitoriamente
Daquele amor e assim irás aproveitar?

Foto de Dirceu Marcelino

BOM DIA, TENHA UM BELO DOMINGO - ANNA CAROLINA

*
* Homenagem à Poetisa ANNA CAROLINA
*

Bom dia, neste domingo de tanta beleza
É tão grande minha amiga a satisfação,
Quando sentimos a humildade e a grandeza
D'uma jovem Senhora que com emoção...

Nos incentiva com tanta delicadeza,
Oferecendo - nos em taças tua paixão
Pela arte do versejar e com sutileza
Transmite os influxos do teu coração

De modo tão meigo e com tanta singeleza
Extirpando do fundo d’alma a inspiração
Aprisionada em instantes nas profundezas

Da mente e que eclodem numa emanação
Em torrentes de versos de tanta pureza
Como fosse água d’um gêiser em explosão.

Páginas

Subscrever RSS - Blog de Dirceu Marcelino

anadolu yakası escort

bursa escort görükle escort bayan

bursa escort görükle escort

güvenilir bahis siteleri canlı bahis siteleri kaçak iddaa siteleri kaçak iddaa kaçak bahis siteleri perabet

görükle escort bursa eskort bayanlar bursa eskort bursa vip escort bursa elit escort escort vip escort alanya escort bayan antalya escort bayan bodrum escort

alanya transfer
alanya transfer
bursa kanalizasyon açma