Noite

Foto de Rosamares da Maia

EU QUERO O MUNDO E IR ALÉM

EU QUERO O MUNDO E... IR ALÉM

Eu quero o Mundo até onde a vista alcançar.
E ir além.
Eu quero ser homem e mulher,
Não mais homem ou mulher,
Mas, Homem medida perfeita do Universo.
Homem - Humanidade,
Cidadão da vastidão do Mundo.

Quero o sopro da vida na narina de barro,
E depois o pó soprado pelo vento,
Espargido pela terra e elevado às montanhas.
Do pó ao pólen das flores seus frutos e folhas,
Ciclo que retorna ao chão.
Eu quero a Terra e a ela consagrar o meu corpo,
Entregar-lhe tudo o que nele há,
Até que a ela retorne na forma do pó,
E que a nossa união seja perfeita.

Quero o Mundo até onde a vista alcançar,
E ir além.
Terra, pedras, mar e ondas, céu e azul,
Ar e todos os seus ventos, zéfiros e vendavais.
O sol tostando a minha pele, e mais vento,
Desfazendo o meu cabelo, levantando as saias.
Quero o fogo até a brasa fria
E retornar como Fênix.
E a água refrescante da chuva, seiva da vida.
Quero beber e matar a minha sede.

Eu quero cobrir os olhos com as mãos em concha,
Para aliviar a intensidade da luz.
Quero toda a luz que a minha retina puder filtrar.
O frio da noite com todo o medo da escuridão,
Todos os sustos e fantasmas que ela me trouxer.
Uma cama quentinha e um cobertor,
Para esconder a cabeça.
O branco da neve eu quero, com urso polar,
Com pinguins e pinheiros de Natal.

Quero a primavera com flores e cores,
Com todos os seus matizes,
Ver a paisagem transformada de forma natural.
Sentir a areia a água e o sal.
Quero o sal estalando na língua,
Com a suavidade de ressaltar o paladar.
E o doce mel das abelhas,
Do açúcar da cana e o amargo do café.

Quero ser um astronauta, um passeio no espaço,
Cumprimentar estrelas e bordar mais uma,
Bordar a manta da noite e acordar as manhãs,
Deslizar no orvalho que embeleza a flores,
E quero ser a rosa vaidosa, perfumando campos,
Como rosa quero esta no buquê das noivas,
Dançar a valsa nos salões de baile.

Eu quero o Mundo até onde a vista alcançar,
E ir além.
Eu quero amar, os risos e lagrimas do amor,
Eu quero os filhos dos meus amores,
Os produtos da Terra, parir todos,
De todas as raças e cores,
De todas as formas, falando todas as línguas,
A verdadeira Torre de Babel.

As crianças eu quero, com todos os seus sorrisos,
Artes, birras e choros.
Quero o afago das mães,
Quero ser a mães das crianças abandonadas,
Das crianças mal cuidadas, torturadas,
Quero sabedoria para sarar suas feridas,
E fazer esquecer, para não reproduzir a dor.

Quero a sabedoria do velho, o peso nos ombros,
E a leveza da sua ausência de razão.
Eu quero o Mundo, virtudes e defeitos,
Força que repele e atrai.
O amor cuidado, desejado e planejado,
E a insanidade do amor sem razão

Eu quero o mundo até não poder mais respirar
E ir além.
Eu quero estar dentro do Mundo e Ele dentro de mim.
Eu quero tudo o que eu puder e aguentar sonhar.
Quero ser Deus, pois Deus está em mim.
Não Deus! Perdão. Não é ambição ou pretensão.
Também não por insanidade. Talvez um pouco.

Quero por que tenho medo e coragem de pedir.
Medo de não desfrutar de todo o seu legado.
Medo de constatação da Vossa grandiosidade,
Que contrasta com o meu pouco tempo.
Porque eu quero a vida até a última gota
E ir além,
Até o último minuto da prorrogação
De tudo o que me concederes de vida para gastar.

Rosamares da Maia – 02 de maio de 2014.

Foto de DeusaII

Não quero chorar...

Não quero chorar,
Quando a mágoa apertar-me o peito
E atingir minha alma.
Quando tudo se for
E apenas restar escuridão e vazio.
Não quero esmorecer,
Quando a noite cair sobre mim,
E todos os meus fantasmas
Ganharem cor.
Desejo estar em teus braços,
Quero parar de sentir este medo
Que domina todo o meu infinito,
E que faz mudar todo o sentido de mim.
Não me deixes chorar, meu amor
Afasta a dor do meu coração,
Controla este meu estado de apatia,
Leva-me para o teu coração.
Não deixes este sentimento de terror
Abalar os meus sentidos,
Porque, meu amor...
Não quero chorar.

Foto de Paulo Gondim

Algoz

ALGOZ
Paulo Gondim
13/04/2014

O que me resta agora, senão o tempo
Esse mesmo tempo impiedoso, lento
Que me espreita de noite e dia
No seu caminhar de forma fria

E na solidão de minh’alma vazia
No abandono dessa fantasia
Lá está ele, o tempo, como algoz
Cobrando o resto que ficou de nós

Como rio sujo que mancha a foz
A saudade do que fomos a sós
Deságua em mim e me enche peito
Da certeza de um amor desfeito

E assim, o tempo me diz não ter mais jeito
Sem ver outra saída, digo a ele que aceito
Embora ao longe ouça sempre tua voz
Espero o tempo levar o que restou de nós

Foto de Anja Ma

Momentos

Hoje lembrei de quando caminhamos
Pela praia vendo as ondas e o por do sol
E eu escutando o som do seu sorriso
Lindo que tanto me dava felicidade.
Aos pouco a noite ia chegando,
E a chama acendendo dentro dos nossos corpos
Pois era a chegada a hora de ir pro nosso momento,
Deixando a fantasia e o desejo comandar o destino
Da nossa primeira noite.
Nossos corpos se encontrando, transmitindo calor,
As mãos percorrendo por lugares que naquele momento
Eram puro mistério, bocas beijando de formas variadas
Línguas se entrelaçando freneticamente,
Frases de loucura e paixão ditas em alto e bom tom
Gemidos ecoando pelo quarto,
Aumentando ainda mais o desejo,
Nos deixando loucos e sem juízo,
Nos descobrindo a cada toque a cada beijos,
Chegando no auge da luxuria, onde o prazer se tornou real.
Anja Mah

Te amo Guh

Foto de jorge luis de oliveira

SOLIDÃO E VAIDADE

SOLIDÃO E VAIDADE
Autor: Jorge Luis de Oliveira, Alegre – ES, 05/04/2014
Email:joliveira_14@hotmail.com

Dizem que a solidão é triste e apavora
Não vejo dessa forma a tristeza da solidão
Às vezes estamos cercados de pessoas do lado de fora
Porém, dentro do peito chora triste um coração

Por outro lado tem muita gente que vive só e é feliz
Não quer dizer que viver sozinho é sinal de infelicidade
“Antes só do que mal acompanhado” é o ditado que diz
Pensando bem, isto pode ser uma absoluta verdade

A solidão é como o sol e a lua que vivem nas extremidades
Um aquece o dia com seus raios, já a outra clareia a noite com sua luz
Porém, o que seria de nós se os dois vivessem cheios de vaidades ?
Ora, não teríamos vida na terra e perderíamos esta beleza que tanto nos seduz

Portanto, estar só ou acompanhado são circunstâncias da vida
O importante é aproveitar cada momento com intensidade
Seu caminho terá mais brilho e sua vida será mais florida
Diga não a tristeza, ao mal humor e a vaidade

Foto de pétala rosa

PAIXÃO

PAIXÃO

Deito-me na almofada da ternura
acordo abraçada nas lágrimas que escrevo
na poesia que sinto dentro da alma.

Sou choro abafado, solto e morno
no teu colo, na hora da despedida.

Sou a voz do horizonte que procuro
dia após dia perdida em veus de emoção.

Sou, talvez, aquela que tu amaste entre
pétalas, e uma mistura de paixão e desejo.

Sigo entre veredas de estrelas, mas, à noite
canto a tua canção, e sinto-te na fresta da porta,
e, adormeço tão só na minha ilusão.

No santuário das tuas palavras
sinto que escreves no pó das estrelas
as páginas dum livro que guardarei entre
uma dança inebriante e o teu beijo de amante.

Hoje, continuo sem saber quem sou.
e, de ti, sinto sempre saudade
porque vives loucamente na minha pele...

amália LOPES

Foto de pétala rosa

NOITE DE ESTRELAS

NOITE DE ESTRELAS

Dancei!!
A valsa nas estrelas dos teus beijos
na ternura das pétalas aveludadas duma textura
inigualável.

Dancei em espaços astrais de todas as formas
e brilhos.

Ao som do pensamento e das tuas divinas palavras
dancei, rodopiei, vivi, amei.

Chamei a rosa, despertando para a felicidade dum jogo
dum misterio, de glórias merecidas.

Chamei a paixão, nas nuvens brancas, na tua pele
na boca do beijo.

Vivemos num paraíso perdido, num suspiro de liberdade,
na minha alma carente de luz.

A minha alma deseja o impossível
e...o impossível és tu.

Oh! poeta,
Oh! desejo esquecido na mudança dum beijo, no cheiro duma vela rubra.

Ontem a minha alma cresceu em todos os horizontes, ela é livre,
amada, é ilimitada no desejo de ser feliz...

Em todos os caminhos irei procurar-te, ver-te lá longe onde
o meu beijo te suplique uma espera desordenadamente longínqua.

Seremos somente um, olhando o mesmo mundo
o mesmo infinito...
Infinitamente, eu queria amar-te poeta...

Amália LOPES

2009

Foto de annytha

TIVE SAUDADE DE TI!!!

Pensei que já havia te esquecido por completo! Pensei que já não te amava mais. Mas, ao abrir uma gaveta dos meus guardados, lá estavas tu sorrindo para mim em uma foto que não sei como foi parar alí. Confesso que o meu coração palpitou de uma forma tão rápida que pensei fosse sair boca a fora. Meu corpo todo estremeceu...Foi ai então que percebi que nunca deixei de amar-te, apenas o amor que sinto por tí, estava apenas adormecido. Fechei a gaveta imediatamente pra não rasgar a tua foto e depois me arrepender, também não quis ficar ali parada e passar horas perdidas vendo o teu largo e lindo sorriso, que parecia sorrir apenas para mim. Não! Eu não quero, eu não posso! Repetia a mesma frase comigo mesma, na tentativa de esquecer a minha descoberta. Uma descoberta que para mim, já era passado! Mas a lembrança de ti, ficou guardada no caleidoscópio da minha memória e naquela noite, tive sonhos alucinantes contigo. Ah! Porque abri aquela gaveta? Porque, quando a tranquei, não joguei a chave fora e agora não estaria sofrendo tanto por tí? Porque?

Foto de José Herménio Valério Gomes

ABRAÇO NA TUA SOLIDÂO

MERGULHANDO NO TEU OLHAR
POSSO LER DECLARAÇÔES DE AMOR
QUE TU MURMURAS AO LUAR
ACEITANDO ,ESTRELAS COMO FLORES

UMA DELAS A MAIS BRILHANTE
È UM BEIJO MEU PARA TI
HOJE ESTOU NUM LUGAR DISTANTE
MAS SEI...ESTÀS AI PARA MIM

OBSERVO NO TEU ROSTO
PASSEAR DUAS LÀGRIMAS CONTIDAS
NA PRISÂO DOS DESGOSTOS
QUE TOMBAM NA AREIA,E VÂO NO MAR DE SEGUIDA

ESTE NOSSO AMOR DIVINO
QUE ENTRE NÒS, FOI TÂO AMADO
AQUELE DIA PELA FORÇA DO DESTINO
NOS FOI AFASTADO

COMO O MAR BEIJA OS TEUS PÈS
SERÂO AS MINHAS CARICIAS
O BATER DO TEU CORAÇÂO È A TUA FÈ
DE ESTARES A VIVER AS NOSSAS DELICIAS

A NOITE È O COBERTOR DA NOSSA PAIXÂO
PARA VIVERMOS ESTE MUNDO PARALELO
ONDE EU POSSO ENTRAR NO TEU CORAÇÂO
GULOSO POR ALGO MAIS BELO

AGORA NASCE UMA FINA NEBLINA
QUE SE ERGUE SUAVE
SOBRE A ÀGUA CRISTALINA
QUANDO AINDA DORME A CIDADE

E À LUZ DAS ESTRELAS, DENTRO DA EXISTÊNCIA
DANCAM OS CISNES ,PARA OS AMANTES NA ETERNIDADE
ATENUANDO A MINHA AUSÊNCIA
NO SOM DE UMA MUSICA SEM IDADE.

21/08/2007(zehervago)

Foto de José Herménio Valério Gomes

ABRAÇO NA TUA SOLIDÂO

MERGULHANDO NO TEU OLHAR
POSSO LER DECLARAÇÔES DE AMOR
QUE TU MURMURAS AO LUAR
ACEITANDO ,ESTRELAS COMO FLORES

UMA DELAS A MAIS BRILHANTE
È UM BEIJO MEU PARA TI
HOJE ESTOU NUM LUGAR DISTANTE
MAS SEI...ESTÀS AI PARA MIM

OBSERVO NO TEU ROSTO
PASSEAR DUAS LÀGRIMAS CONTIDAS
NA PRISÂO DOS DESGOSTOS
QUE TOMBAM NA AREIA,E VÂO NO MAR DE SEGUIDA

ESTE NOSSO AMOR DIVINO
QUE ENTRE NÒS, FOI TÂO AMADO
AQUELE DIA PELA FORÇA DO DESTINO
NOS FOI AFASTADO

COMO O MAR BEIJA OS TEUS PÈS
SERÂO AS MINHAS CARICIAS
O BATER DO TEU CORAÇÂO È A TUA FÈ
DE ESTARES A VIVER AS NOSSAS DELICIAS

A NOITE È O COBERTOR DA NOSSA PAIXÂO
PARA VIVERMOS ESTE MUNDO PARALELO
ONDE EU POSSO ENTRAR NO TEU CORAÇÂO
GULOSO POR ALGO MAIS BELO

AGORA NASCE UMA FINA NEBLINA
QUE SE ERGUE SUAVE
SOBRE A ÀGUA CRISTALINA
QUANDO AINDA DORME A CIDADE

E À LUZ DAS ESTRELAS, DENTRO DA EXISTÊNCIA
DANCAM OS CISNES ,PARA OS AMANTES NA ETERNIDADE
ATENUANDO A MINHA AUSÊNCIA
NO SOM DE UMA MUSICA SEM IDADE.

21/08/2007(zehervago)

Páginas

Subscrever Noite

anadolu yakası escort

bursa escort görükle escort bayan

bursa escort görükle escort

güvenilir bahis siteleri canlı bahis siteleri kaçak iddaa siteleri kaçak iddaa kaçak bahis siteleri perabet

görükle escort bursa eskort bayanlar bursa eskort bursa vip escort bursa elit escort escort vip escort alanya escort bayan antalya escort bayan bodrum escort

alanya transfer
alanya transfer
bursa kanalizasyon açma