Teatro

Foto de Xufia

Máscaras

Quem não as tem?
Utilizamos no nosso dia-a-dia e para que?
Tenho imensas nas gavetas da minha mente e conforme o sentimento que preciso de esconder, vou buscar uma e coloco-a sobre o meu rosto.
E quando a noite chega, olho-me ao espelho e procuro onde começa a pessoa real e termina o disfarce. A cada dia que passa fica mais difícil de encontrar esse limite.
Com tanto disfarce, serei eu um dia capaz de estar a frente a frente com alguém e ser eu? Ou já estou de tal modo viciada neste jogo de disfarce e enganos que há de vir a noite em que nem sequer pensarei em retirar a mascara.
E ai? Que devo fazer?
É tão mais fácil esconder e fugir.
Colocar um sorriso no nosso rosto, quando por dentro sentimos o nosso coração a sangrar...
Atacar alguém com as nossas palavras afiadas, quando na verdade só desejamos um pouco de amor...
É tão difícil...
Acreditar numa palavra e sofrer uma desilusão...
Dar algo nosso de valor inestimável e ver ser quebrado...
Por isso muitas vezes pergunto-me enquanto olho para quem me rodeia se um dia deveria deixar um, apenas um, observar debaixo da minha máscara ou seguir em frente sem arrependimentos, consciente que a minha vida é apenas um linda peça de teatro...

*Xufia*

Foto de Jonas Melo

NAS CURVAS DAS ONDAS

NAS CURVAS DAS ONDAS

Nas curvas das ondas as iaras vêm brincar

Trazem os encantos roubados de Iemanjá

Os botos vêm também, cheios de charmes e encantos

E todas as meninas mulheres conseguem encantar

A flora é tão linda e divina

Os deuses vêm se deliciar

Quando as morenas (meninas mulheres)

Vêm nas curvas das ondas mergulhar...

A tarde corre pra noite

E neste instante os seres noturnos estão a despertar

Com os raios prateados da lua que está a iluminar

E um simples mortal contempla

O teatro noturno dos seres brilhantes

Bem longe a cintilar...

Tudo isso nas curvas das ondas

Dos rios do meu gigante chamado Pará

Jonas Melo !

Foto de Rose Felliciano

ENSAIOS

.
.
.
.
.

ENSAIOS

.

“Teatro é a ilusão que consiste
Em dizer que não é triste
E até conseguir sorrir...
Mentir é a arte de acreditar
nesta tarefa quase diária -
Um ensaio à rotina...
Tomara que esta nuvem um dia saia
E eu possa, finalmente, ver o sol.
E se um dia
Meu caminho ainda encontrar o seu,
Deixa ao menos pegar o que é meu
...Devolva-me a vida” (Rose Felliciano)

.
.

*Mantenha a autoria do Poema*

http://www.rosefelliciano.com/visualizar.php?idt=2369674

Foto de fabricioadriel

Teatro

No teatro tudo é tão interessante
quando se as cortinas
fica tudo tão impressionante.

Mas não fazem noção
que os ensaios foram intensos
e que antes de entrar na apresentação
quanto cada um estava tenso.

O coração parece que vai pular
a respiração fica ofegante
e quando entra no palco
muda tudo naquele instante.

Não precisa ser ator para estar no palco
mas os verdadeiros atores interpretam com verdade
como se aquele instante existisse
como pura realidade.

Quando termina o espetaculo
e vem a saudação
essas palmas são mais que recompensas
dessa linda apresentação

Uns vão tirar uma lição
mas para quem estava no palco
só de estar la ja é a maior emoção.

Foto de jessebarbosadeoliveira27

VENTANIAS DA MENTE

Preciso adelgaçar cometas.
Preciso nivelar-me ao celeste azul.
Preciso ler Manuel Bandeira.
Preciso ouvir As Rosas Não Falam, Free Jazz e Blues!

Preciso garimpar as incertezas da certeza.
Preciso tomar um porre de Rum.
Preciso pôr as cartas sobre a mesa.
Preciso flertar com O Bando de Teatro Olodum!

Preciso sentir a textura da tez da minha Preta.
Preciso prementemente ir á rua desnudo do habitual calandu.
Preciso assistir --- de novo --- á película O Baixio das Bestas.
Preciso pagar --- com os juros da cara --- a conta de luz!

Preciso dormir por 8 horas.
Preciso comprar os acústicos de Jorge Benjor, Seu Jorge e Paulinho da Viola.
Preciso gostar de comer chuchu e saber que não sou cult.
Preciso criar coragem para suportar o peso da minha Cruz!

Preciso encarar a barrela.
Preciso fazer 1 bilhão de aquarelas.
Preciso descobrir minhas raízes no Benin ou na Nigéria.
Preciso demonstrar mais amor pela Terra.
Preciso ser Angola, Moçambique, Sudão, Somália, Etiópia e África do Sul.
Preciso chupar acerola, umbu, cajá além de caju.
Preciso largar mão de querer rimar com o fonema e o corpo da letra U!

JESSÉ BARBOSA DE OLIVEIRA

http://bocamenordapoesia.webnode.com.pt/
• http://twitter.com/jessebarbosa27

Foto de raqueleste

saudades

ANTES O QUE ERA :
MAGIA DESEJO E FANTASIA
DO SONHO A REALIDADE...

HOJE SE TORNOU SAUDADES.

ANTES TOCAVA O SEU CABELO...
TINHA O SEU SORRIZO E SEU ALHAR

HOJE SÓ TENHO AS FOTOGRAFIAS QUE ME FAZEM CHORAR
DE SAUDADES...

COMO QUE ISSO PODE ACONTECER, UM DIA SE TEM O CEU O PARAIZO E O MAR
E NO OUTRO UM OCEANO DE LAGRIMAS PARA ME AFOGAR?

ANTES IAMOS EM TODOS OS LUGARES
PRIMEIROS DA FILA DO CINEMA
PRAIAS ,CACHOEIRAS, TEATRO E TUDO O MAIS...

E HOJE AS PAREDES DO MEU QUARTO UMA VELHA CAMA E SEU RETRATO, E O QUE TENHO E NADA MAIS....

SORRIAMOS FELIZES OLHANDO AS ESTRELAS, CAMINHANDO NA CALÇADA FELIZES EM QUALQUER LUGAR ...
AGORA O QUE TENHO É MOTIVOS PRÁ CHORAR...

ANTES O UNICO SONHO QUE TINHA ERA NAO TE PERDER, E SEMPRE TE-LÁ PARA ME AMAR....

HOJE A UNICA COISA QUE QUERO
O UNICO SONHO QUE TENHO
O QUE ME FARIA SE ALEGRAR
É VE-LÁ MEU AMOR RETORNAR
PARA ESSAS SAUDADES ACABAR.....

FICAREI AQUI SEMPRE A TE ESPERAR.....

...TE AMO...

Foto de Diario de uma bruxa

Fantasma

Que homem é este
Que se esconde desse jeito
Por trás de uma máscara
Um fantasma a meu ver

Percorre todo o teatro
Segue todos os meus passos
Foi que me ensinou a viver

Homem sombrio
De uma linda voz
Seu canto ecoa
Em sons de sinfonia

Penetra em minha mente
Faz com que eu me sinta contente
Com uma pitada de agonia

Este homem misterioso
Todos querem ver seu rosto
Mas só pra mim se mostrará

Um homem charmoso
Um fantasma misterioso
A quem eu fui me apaixonar

Poema as bruxas

Foto de jessebarbosadeoliveira27

LIRA PARA ALVORECER A ALVORADA

Escuto o silêncio
Dizer á madrugada
Que se prolongue nos invernos:

Ah,
Enquanto esta ordem-conselho
Se processa na mente do tempo,

Cavalga por todo o meu cérebro
O viscoso e insólito pensamento
De que seja o basáltico céu empalidecido
A perfeita comunhão entre a elação da beleza
E os sortilégios dum mar capcioso e sombrio.

Escuto o silêncio
Dizer á madrugada
Que se prolongue nos invernos:

Esta miscível atmosfera eclética
De anestesia, Prosa, Poesia,
Onirismo, miasmas, niilismo, corvo, frescura,
Espreita, peçonha, perfídia e coruja

Casamata um reino de desovas, volúpias,
Espermas, esperas, espirais de psicodelia,
Enseada para fugas ou a Política daninha,
Teatro, Baco, vinhas, sangue a cada esquina;
Heróis, concertos de Rock e Operas que reverenciam
A Jazzística Cinética Ventania!

Escuto o silêncio
Dizer á madrugada
Que se prolongue nos invernos:

Capturo as essências da urina,
Da friagem, do orvalho, da orquídea em remanso,
Da groselha e da azaleia de ébano,
Aspergindo-as na página em branco
Do meu corpulento caderno
De Vermelhos Versos Saltimbancos!

JESSÉ BARBOSA DE OLIVEIRA
• http://twitter.com/jessebarbosa27

http://bocamenordapoesia.webnode.com.pt/

Foto de Thiago dos Santos

O preço de amar

Ainda sinto o gosto do seu corpo
O cheiro do seu perfume ainda me deixa louco
Ainda tenho o gosto do seu beijo
Infelizmente ainda sinto um desejo
Na minha boca mora o seu nome
Fico a espero você para te dizer
Que estou pensando agora em você
Mas sito que nada posso fazer
Pois tive que escolher
Em ter paciência ou ser fiel
Você sabe que o nosso amor nunca foi lua de mel
Eu nunca fiz promessas mentirosas
Você sabe que eu nunca lhe prometi um mar de rosa
Mas a vida é assim
Agente se engana quando acha que ama
Mas amar vai muito além da cama
Tem tudo um ritual
Um preparo emocional
Um teatro para chorar
Uma novela para falar
Um sonho para começar
Um fim para acabar
Pois é, isso é o amor
És lindo como uma flor
E que também tem espinho que faz sangrar
E esse é o preço por querer amar.

Foto de Jonas Melo

LINDA NOITE DE VERÃO

LINDA NOITE DE VERÃO

Conheci você em uma linda noite de verão
Seus olhos eram puros, seus lábios ardentes
Simplesmente confiscastes meu coração

Sobre o teatro das estrelas, te dei o meu melhor sorriso
Mas você achou que era tudo brincadeira
E não me revelou o segredo que me levasse ao paraíso

Mas com ternura e carinho te mostrei o lindo lago da paixão
Onde os amantes apaixonados se banham alucinados
E você mergulhou sem medo e abriu-me o seu coração

Perdido nos teus carinhos, me encontrei no teu abraço
O tempo não parou e a noite correu ligeira
E o amor que a gente fez, me fez adormecer no teu cansaço

Mil luas passaram e você me amou em cada uma delas
Seus beijos, seus carinhos, seu jeito de me fazer seu
Deixou-me refém, prisioneiro das mais insondáveis selas

Hoje não sei onde estais...
Se és feliz, se sentes minha falta...
Talvez estejas com aquele rapaz ...

Já não me recordo tão bem, apenas da paixão
Dos teus lábios ardentes e alucinados
Saboreados quando te conheci, naquela linda noite de verão

Jonas Melo !

Páginas

Subscrever Teatro

anadolu yakası escort

bursa escort görükle escort bayan

bursa escort görükle escort

güvenilir bahis siteleri canlı bahis siteleri kaçak iddaa siteleri kaçak iddaa kaçak bahis siteleri perabet

görükle escort bursa eskort bayanlar bursa eskort bursa vip escort bursa elit escort escort vip escort alanya escort bayan antalya escort bayan bodrum escort

alanya transfer
alanya transfer
bursa kanalizasyon açma