-->

Horror

Foto de Marilene Anacleto

A Menina Esquecida

A MENINA ESQUECIDA

O vento açoitava as árvores,
Folhas fugiam desesperadas,
A chuva chicoteou casas e praças
Do anoitecer até alta madrugada.

Pequeno raio de luz
Da aurora, inda embaçado,
Mostra a transeuntes menina
Encolhida na calçada.

Uns a chamam de vadia,
Alguns, de pobre coitada,
Tremia de frio a criança
Por toda a noite lavada.

Outros lhe “davam de ombros”
Dizendo “está acostumada”.
“O corpo pode acostumar
Mas é diferente a alma.”
Assim a menina pensava.

Durante essa triste noite
Pediu a Deus misericórdia:
“Não esqueças de mim, meu Pai,
Leva-me contigo embora.”

Ao sentir que soluçava,
Mãos generosas a afagam,
E ela não falou nada.

Surgiu então personagem,
Tal príncipe em conto de fadas.
Diante de todos os olhares,
Com a criança pela mão,
Condoeu-se o coração,
Levou-a à sua morada.

A menina o seguiu,
Como se estivesse encantada.
A multidão o aplaudiu
Com grande salva de palmas.

Eis que, ao voltar ao caminho,
A comitiva, assustada,
Ouviu apenas, em gritos,
“A menina jaz na calçada!”

Um misto de horror e êxtase
Apunhalou corações.
De joelhos puseram-se a orar,
E chorar aos borbulhões.

Voltou a açoitar, a chuva;
Pôs-se a chicotear, o vento;
Ali, molhados, sentiram
O que é viver ao relento.

À menina foi atendido
Do coração puro, o lamento.
E o povo, por muito tempo,
Teve a culpa por sentimento.

Marilene Anacleto - 16/03/99 – 01:10h

Publicado em: http://rotadaalma.spaces.live.com/ , em 01/09/07
Publicado no site http://www.itajaionline.com.br, em 22/02/01
Publicado no Jornal Folha do Povo – Itajaí – SC, em 27/05/00
Publicado no livro Jardins, Jardins : [poemas[ / Marilene Anacleto. – Itajaí (SC) : 2004. 72 p. : il.

Foto de Deni Píàia

Benditos os frutos

O horror estampa as caras dos filhos
Como se enxergassem os fantasmas que não vemos
Os fantasmas somos nós
A nossa velhice
A mesmice
Tudo o que não querem é ser o que somos
Somos aparências preocupadas com as línguas de fogo
Somos os fantasmas que os espantam
Se somos assim, são "assados"
Não, não estão errados
Falamos muito e fizemos pouco
Buscam o choque para nos mostrar
Só eles enxergam que ficamos velhos
Pijamas, chinelos, TV, lembranças, Beatles
Aquelas mentiras que contamos já não funcionam
Descobriram que não fomos heróis
Amanhã estarão se olhando no espelho
Vão descobrir que solidão não sara quando vem de dentro
Benditos os frutos da nossa família

Foto de Melquizedeque

Cegos invisíveis

Seus olhos. Esses são seus?
Quais? Não os vê? Feche-os, morda-os, arranque-os!
Vejam os cegos olhando pra você. Por que tu não os vês?
Cortinas abertas, o espetáculo já começou. Sorrisos rasgados, luzes, aplausos. Veja!
Interprete a facécia desse seu escuro. Sua sombra... Ela é sua? Observe os movimentos oculares
Luzes ascendem. Brilhos, reflexos, criam-se os versos! Escritos seus sobre uma luz sombria
Cartas incandescentes! Por que tu não as vês?
Seus olhos trêmulos, preocupados. Cílios longos, escuros, colados
O sol raiou! Coisa essa que sua visão jamais contemplou
Detalhes percorrem as luzes. E tu, cego estás
Um mundo fechado, as mesmas palavras, os mesmos finais
O novo te observa. Novos tons, novas cores
Muitos amores, encontrados em novos olhares
Dê uma chance ao mundo vidente, que lhe sorri e lhe mostra os dentes
As cortinas estão se fechando. O sol já está indo e a noite chegando
Mais um dia se passou e você não me disse se é um viajante, um cego, a própria coisa, ou um sonhador
Se não quer ver, essa é sua escolha, sua hipótese, seu querer
No entanto, deixe a mim um dizer! Por que tu velho sábio e conhecedor, se abstém da vida, da glória, do medo, do horror?
(Melquizedeque de Melo Alemão, 18 de dezembro de 2010)

Foto de ClaudiaDionisio

Dor

Falam tanto da dor.
Falam tanto do ódio
Falam mal do amor.

Provavelmente, o sentimento e o rancor,
Causão dor.
Dor.
Dor do Amor.
Dor da solidão.
Dor do Coração.

Por vezes é melhor sentir dor,
Rancor,
Horror.
Que não sentir.

É melhor sofrer
Que esquecer.
É melhor odiar
Que amar.

É bom chorar.
Deixar cair lágrimas do olhar.
É melhor sofrer
Arder.

Como uma rosa branca,
Que se apaixona pela rosa negra.
Para ser franca,
Não vai dar nada.

Amar é complicado.
Esquecer é lixado.
Beijar adorado.
Mas sofrer odiado.

Sinto dor.
Amor,
Solidão
Paixão.

Foto de onil

SEGREDO DOS SONHOS

JÁ TIVE SONHOS TÃO BELOS
ASPIREI ANCIOSO VIVELOS
OUTROS PENSEI SÓ ESQUECER
JÁ SONHEI QUE ERA REI
EM HEROI ME TRANSFORMEI
POR BATALHAS EU VENCER

JÁ VOEI ALTO NO CÉU
SEM SABER QUE ERA EU
VI MEU CORPO DEITADO
SEGUI MINHAS PASSADAS
NA TERRA AS MINHAS JORNADAS
FORAM DE SACRIFICIO SUADO

JÁ TIVE SONHOS DE ENCANTAR
QUE ME FIZERAM VOAR
NO AZUL DO NOSSO CÈU
JÁ FUI PRINCIPE ENCANTADO
DEI AMOR DE BOM AGRADO
NUM REINO QUE NÃO ERA MEU

JÁ TIVE SONHOS DE HORROR
TIVE RECEIO E PAVOR
METEU-ME MEDO AO SONHAR
MAS AOS POUCOS ACORDEI
FOI UM SONHO QUE EU SONHEI
FOI GRANDE ALIVIO ACORDAR

JÁ MEU PAI VI EM SONHOS
VIVI MOMENTOS RISONHOS
POR SEU ROSTO PODER VER
ESTE SONHO ESTÁ GRAVADO
NOS VERSOS SIMPLES DO FADO
E NUNCA DELE VOU ESQUECER

JÁ IMAGINEI SER AMADO
POR UM AMOR ABRAÇADO
E DE PAIXÃO ME PERDER
O SONHO COMANDA A VIDA
QUE ÁS VEZES É MAIS SENTIDA
SE O SONHO PUDERMOS VIVER

QUEM ME DERA DESCOBRIR
DOS SONHOS QUE HÃO-DE VIR
O SEU SEGREDO ESCONDIDO
PODER ENTÃO COMPREENDER
A RAZÃO DE NÃO VIVER
OS SONHOS QUE TEM SENTIDO

QUANDO POR MIM DOU A DORMIR
OS SONHOS FAZEM-ME SENTIR
NOUTRA ERA OU DIMENSÃO
EM SONHOS ME DEIXO EMBALAR
NAS ASAS DA ILUSÃO VOAR
AMAR LIVRE NO MEU CORAÇÃO

DEPOIS DE MUITO PENSAR
DOS SONHOS QUE ANDO A SONHAR
NÃO QUERO SABER O SEGREDO
PREFIRO OS MAIS BELOS GUARDAR
OS MAUS PODER EU OLVIDAR
VIVER MINHA VIDA SEM MEDO.

24/09/09
ONIL

Foto de Osmar Fernandes

Traição

Alguém me contou que você é infiel.
Matou a aula, não foi à escola.
Te viu entrar num motel.
É nessa hora que um coração chora...
Perde a razão e a vontade de viver.

Você sempre me fez juras de amor!
Agora, descobri que tudo era mentira.
Mas não vou fazer nenhuma loucura, não vale à pena.
Não vou transformar meu mundo num circo de horror.
A sua alma é muito pequena.

Sua atitude é baixa, de gente banal.
Não nasci grudado em você.
Nem vou praticar seu bacanal...
Segue seu rumo e me deixa viver.
Afinal, eu te conheci num canavial.

Foto de ViscondeAURELIANUS2003

The Anguished Essays

Contemplation of Sorrow: Horror In Vogue

The Villain is an expected guest,
an agent without designation;
lurking in misty fantasy…

The Bearer is a subtle tracker,
an oppressor with resolve;
escorting jesters to surrender…

The Trespasser poisoned Eden,
as an impostor at Fantasia,
guiding angels to Sorrow…

The Tyrant waved Banners,
as a wizard of Blasphemy,
leading legions to doom…

Emerging Victorious with impunity,
He assaults dreams with assurance,
seeking game in the mist,
abolishing trust, shrouded by infamy…

Summoning Hades with allegory,
He amends edicts with purpose,
sowing turmoil in the field,
transcending faith, ushered by destiny…

Worlds felt compassion wither
weeping in Deception,
holding masks of dismay,
to oblige capitulation…

Knights emerge triumphant
Membranes shift in Multiverse,
Chaos spawn trepidation,

Sentencing fable…
Shedding shame…
Silencing blame…

Merely Ephemeras frivolity

Foto de carla bueno oliveira

Para o meu Amor

Você poderia estar aqui
Que falta me faz, saudade que esse vento traz
Esse friozinho lembra o começo de tudo que nos trouxe até aqui
E a saudade conserva nosso amor como nunca achamos que fosse capaz

Lindo, grande maduro, invencível
Apaixonante, esperançoso, maravilhoso, incrível
Uma história linda que nem o mais lindo dos livros contou
Um enredo feliz sem nenhum final, pois a eternidade fez a maravilha de o compor.

Cada instante sem você é tristeza. é banal, é um arco-iris sem cor, é uma canção sem melodia
É gélido até o mais quente dia!
Cada hora em separação é horror, é tédio, é sem graça
Eu não gosto de ficar longe de ti, e não me conformo por mais coisas que eu faça!

Meu amor, meu homem, meu sonho realizado
A emoção me contagia nesse momento
E meu coração que todos os dias se ve mais apaixonado
Diz que te ama e tem certeza que passaremos a eternidade lado à lado.

Carla Bueno, 10/11/2009.

Foto de A ciganinha

Alucinação

Alucinação

No breu da noite, em meu quarto
Vejo apenas paredes e insinuação.

Busco a inspiração através do meu pranto,
Mergulho no meu campo de ação...
A fantasia de poeta, um tanto quanto
Atrevida, esta que nunca me diz não,
Que me envolve num manto
Queda o horror da solidão,
Banha-me no orvalho santo
Da madrugada, me embriaga como vinho em decantação.

Estrelas assistem meu pranto
A lua diz , chore não!
Me perco nas alamedas da ilusão
Meus fantasmas são tantos...
E os meus versos nascem como canto
Saltitando na garganta meu poema alucinação!!

Diná Fernandes

Foto de Carmen Vervloet

Uma Prece - Para nossos irmãos do Haiti

Chorei... Chorei tanto
e não consegui lavar
com meu pranto
tanta dor...
O horror de presenciar
tanto sofrimento
esse imenso tormento
que assola o Haiti.
E então peço a ti,
meu Jesus,
alivia deles a cruz,
estenda-lhes sua mão,
faça o milagre do pão,
dê-lhes um teto,
nem precisa ser completo,
mas que os abrigue
da chuva, do sol,
cubra-os com seu lençol
de esperança,
agasalhe suas crianças
com seu amor,
abrande o clamor
de tanta dor!
Só um milagre
pode transformar em vinho
o vinagre
do medo
que assola essa gente
que necessita urgente
de auxílio...
Um domicílio
para resgatar
suas vidas!

Carmen Vervloet

Páginas

Subscrever Horror

anadolu yakası escort

bursa escort görükle escort bayan

bursa escort görükle escort

güvenilir bahis siteleri canlı bahis siteleri kaçak iddaa siteleri kaçak iddaa kaçak bahis siteleri perabet

görükle escort bursa eskort bayanlar bursa eskort bursa vip escort bursa elit escort escort vip escort alanya escort bayan antalya escort bayan bodrum escort

alanya transfer
alanya transfer
bursa kanalizasyon açma