Asas

Foto de Carmen Vervloet

Anjos de Asas Cortadas

Nascemos anjos
à medida que crescemos
absorvemos conceitos,
cresce a razão
e a dimensão do corte das asas...
Por um tempo ainda
somos Anjos com pequenas asas
sonhadores insistentes,
contratempo, contra mentiras,
contra injustiças, contra o mal
mas sobreviver é preciso
somos mortais indecisos, indecentes,
imprecisos, anuentes,
ausentes, indulgentes,
carentes, viventes, duais
as injustiças sociais, a descrença,
o desamor, a desilusão, a mesmice,
a falta de espaço
amputam de vez nossas asas.
Inertes... machucados, sangrando
já não podemos voar...
Pés colados ao chão
transigentes
seguimos a procissão
onde o santo carregado no andor
é o “santo poder dos influentes”
cego, surdo, mudo,
“santo do pau oco”
recheado com o dinheiro
roubado do povo,
exalando cheiro de fezes.
A nós só cabe dizer amém
ou então
usar o voto como arma
e em união vencer a guerra
contra a corrupção,
ferir mortalmente esse “santo”
hipócrita,
que nada entende de onirocrisia
e que nós faz desistir dos vôos
além da rotina da sobrevivência.

Carmen Vervloet

Foto de Fagner Boelter

Amor como não querer

O amor, ah o amor...
Palavra forte e inocente
Que invade agente
Sem pedir licença...

Ah o amor...
Forte como a natureza
E ao mesmo tempo tão frágil como as asas de uma borboleta.

Não escolhe cor, raça,
Sexo ou idade.
Qualquer um está a sua espera mesmo sem querer,
Até mesmo eu !!!

Sim, o amor chegou,
de mansinho se aproximou,
Me pegou, abraçou meu coração,
E com uma enorme explosão,
Me trouxe seu coração.

Apaixonado, muito apaixonado,
Preso nesse mundo fantástico,
Que nos dá coragem,
De enfrentar o impossível,
De querer o inalcançável,
De fazer tudo sem limites...

Limites ???

Para que limites quando trata-se de amor?
Não tem limites,
Não tem fronteiras,
Não existe o não posso, não quero...
Pois tudo que é proibido é mais gostoso

Não tem o que fazer,
Somente deixar acontecer...
É isso que faço,
Deixo que esse laço,
Domine meu coração,
Que está repleto de paixão...

Fagner Boelter Dias

Foto de Felipe-Mazza

Um Anjo

Um Anjo caído perde suas asas
Uma vez eu fui um anjo
Para aquela de que mais amei
Cuidei dela com todo o carinho

Ouvi-lá quando queria
Desabafava suas magoas
Contava seus segredos

E eu ouvia com todo o carinho
Todo carinho e compaixão que eu tinha
A compaixão virou paixão
A paixão virou amor

Mas do amor não surgiu mais nada
Não foi como eu queria
A queda foi muito grande
Quando aquela realidade batia

Um anjo caiu naquele dia
Pois com ela o amor não me tinha
Uma vez eu fui um Anjo
E perdi minhas asas naquele dia

Depois disso não fui mais o mesmo
A magoei com palavras que não queria
Fiquei perdido desorientado
Já não sabia o que fazia

Estraguei tudo eu sei
Mas estava caído machucado
Acabei que a afastei
A pessoa a quem mais amei

Uma vez eu fui um Anjo
E perdi minhas asas naquele dia

Foto de zina

Quero-te

Dá-me asas para voar
para poder estar contigo,
mas eu estou a sonhar
é tudo o que eu consigo.

Dá-me o teu coração cuidar
para te dar mais esperanças
é para poderes lembrar
das nossas últimas danças.

Dá-me tudo que é teu
para poder beijar
e para poder ver o céu
que me faz tanto cantar.

Dá-me o teu amor, amar
o teu coração libertando
o infinito do teu ar
é para poderes ver o meu mundo.

Foto de zina

Liberdade

Um pombo deu-me uma lágrima,
aquela lágrima deu-me asas,
as asas deu-me liberdade
de poder voar...

Foto de Joaninhavoa

Liberdade

*
Liberdade
*

De braços abertos abraço
a liberdade que me dá mais força
e uma outra côr! Asas para voar
no espaço apaziguando a dança
da vida
Uma e outra vez desmedida
Abraço-te! Quero-te tanto

Joaninhavoa
(helenafarias)
29/03/2010

Foto de Lou Poulit

A JANELA

A janela é um arremedo, estreita demais para o universo que me assedia. As rendas da cortina balançam, como fossem marionetes da minha lascívia, refém de outro nível de consciência. Tenho medo... Morro de medo dessas intimidades com outros níveis de consciência. E como em qualquer mulher fêmea o medo excita, busco refrigério no corpo que ao meu lado afunda. O lençol desalinhado é de cor areia (e mais parece movediça), onde afundam de cansaço as marcas dos meus dentes, na carne cujos arrepios me cansaram, nos músculos que não me arrepiam agora mais que essa janela e a sua brisa. Os cheiros que eu buscava estão lá fora. O gosto que eu queria na garganta, os puxões nos meus cabelos, o rasgo comprido até a alma, o roçar dos pelos nas costas, os dedos cravados nos peitos... Ah!... Tudo está lá fora. E eu aqui, encolhida, refém de mim mesma.

Essa janela não merece viver... Antes fosse arrebatada de mim, molestada, possuída. Não por todas as estrelas mas sim por todos os escuros, não por gritos de piedade mas por todos os sussurros velhacos, que condenam o meu caminho enrugado, conduzida que fui, como novilha ao abatedouro do tempo. Onde todas as mulheres vêem a sua película de outra forma, e reviram gavetas e rasgam fotografias, como se o passado pudesse ser tocado como foram elas. Até que a sua ira se erguesse das areias, do fundo do poço. Até que fizesse tremerem o céu e a terra, e o seu corpo de fêmea, e as suas vísceras profanadas, empurradas aos trancos e safanões para a beira do penhasco. E só então, ao escorrer de uma gota de leite, e do gozo caudaloso que se precipita, se precipitasse no vazio do próprio espelho...

Há de abrir suas asas imensas ante o desconhecido. Há de sobrevoar todas as antigas estruturas, como em uma visão apocalíptica. E há de alinhar-se ao horizonte antes intangível, e de lá saltar para o sempre. Porque agora sabe que a mulher e o abismo são uma coisa só, e não tem ela porque temê-lo, nem ao seu predador. E que... Por que não comê-lo?! E que não precisa da ira para isso... Aliás, o medo e a ira são duas faces de uma mesma moeda. Chamam-na Juventude, ou Hebe, filha legítima de Zeus e Hera na mitologia grega. Com ela paga-se por toda a sabedoria acumulada no caminho da vida...

Uma mulher, uma legítima mulher de carne e espírito, não lamenta a perda da juventude. Mas não lamenta porque não a perdeu, em vez disso a transfigurou. E descerra em si própria a sua janela, e sem querer fugir para fora grita a todos os astros: Pois que venham! As minhas veias vos esperam...

Mas eles não virão facilmente. Talvez só depois que perderem o medo.

Foto de onil

DESENCONTRO

TIVEMOS NOSSO AMOR DESENCONTRADO
POR ESCONDERMOS UM DO OUTRO O SENTIMENTO
QUE NO FUNDO DO PEITO ESTÁ IMPLANTADO
SEM O SABERMOS SÓ RESTOU O SOFRIMENTO

MAS NUNCA É TARDE E O CORAÇÃO NÃO ESQUECE
A ANGUSTIA CRUEL DE VIVER SEPARADO
E O PRAZER DO AMOR QUE NA VIDA ACONTECE
NO PEITO DE QUEM AMA ESTÁ SEMPRE GRAVADO

EMBORA ÁS ESCONDIDAS CONTINUOU A SONHAR
ILUSÕES PROIBIDAS NO PEITO FECHADAS
ESPERANDO A VEZ E A HORA DE SE LIBERTAR
DE DUVIDAS CRUÉIS E MÁGOAS PASSADAS

O MEU CORAÇÃO NÃO CALOU UM INSTANTE
A VONTADE DE TODO O AMOR PODER DECLARAR
MAS SEMPRE MINHA VOZ FICOU DISTANTE
E NUNCA MEU SENTIMENTO TE FIZ ESCUTAR

PASSARAM ANOS E TODO O DESGOSTO
MEU PEITO CONTINUOU A DILACERAR
PORQUE SEMPRE LEMBRANDO O TEU ROSTO
SONHAVA OS TEUS LÁBIOS SOMENTE BEIJAR

PORQUE NOS MEUS LÁBIOS ESTÁ GRAVADO
AQUELE BEIJO QUE DESTA PENA É CAUSADOR
PORQUE TODO ESSE AMOR DESENCONTRADO
NÃO SABENDO UM DO OUTRO É SEM VALOR

AGORA DEIXEI MEU PENSAMENTO VAGUEAR
E O CONTACTO QUE TIVEMOS AQUI FOI LEMBRADO
OS TEUS LÁBIOS EU ANSEIO SABOREAR
PORQUE O DESEJO NOS MEUS ESTÁ PREGADO

PASSAM POR MIM LEMBRANÇAS QUE NÃO CONSIGO PARAR
PARA FICAREM NO MEU CORAÇÃO SÓ MAIS UM MOMENTO
PORQUE CERTA ALTURA EU SONHEI TANTO TE AMAR
E ADMIRAVA TUA EXISTÊNCIA COMO MEU ENCANTO

TEU CORPO PERFEITO ONDE HABITA O PRAZER
DE MIL DESEJOS E SONHOS SEM NUNCA FINDAR
DE AMOR CONTIGO ME QUERO PERDER
E O PRAZER PROIBIDO PODERMOS ENTÃO DESFRUTAR

TANTOS ANOS PASSADOS EM TRISTE IGNORÂNCIA
PORQUE DO AMOR GUARDAMOS SEGREDO
HOJE LEMBRO A AMIZADE QUE VEIO DA INFÂNCIA
E SEI QUE O AMOR ENTRE NÓS COMEÇOU BEM CEDO

MAS A DUVIDA NUNCA FALAR NOS DEIXOU
PARA CONFESSAR O SENTIMENTO QUE TANTO NOS UNIA
POR ISSO NO SEGREDO ELE SEMPRE MOROU
ESPERANDO QUE A VERDADE EXPLODISSE UM DIA

SEMPRE ESPERANDO MAS COM FÉ E ESPERANÇA
NO DESEJO PROIBIDO QUE NO PEITO GUARDAVA
NÃO SABIA SEQUER SE O AMOR DE CRIANÇA
QUE TINHAS NO PEITO MEU AMOR ACEITAVA

SEI HOJE E É UMA VERDADE CRUEL
QUE O TEU CORAÇÃO MEU AMOR ACEITAVA
E QUE NO FUNDO FOSTE SEMPRE FIEL
Á TERNURA DO AMOR QUE NOUTRO PEITO HABITAVA

SONHANDO SEMPRE O AMOR ALCANÇAR
VIVE A VIDA COMO O BEM MAIS SAGRADO
DEIXA OS TEUS SONHOS GANHAR ASAS VOAR
AO ENCONTRO DO AMOR QUE JÁ FOI ENCONTRADO.

12.9.00
ONIL

Foto de Ivanifs

Os anjos

Ouvi dizer...
que os anjos ficam de prontidão
Observando o mundo visivel ...
por seu mundo invisivel

Eles olham olham...
Mas não se atrevem a tomar decisão
Precisam de autorização
Que vem de um terceiro céu

Eles choram e choram muito
Por não poder fazer nada
Se esquivam dos anjos maus
E continuam a olhar e a olhar

Cobrem-nos com suas asas
mas não podem nos tocar
Em seus cabelos alvos
Tem coroa de ouro
a brilhar e brilhar

Eles correm pelas ruas
Sobem pelas arvores
Sentam nos portões das casas
E entram pelas janelas

Eles também nos fazem
Sentir sua presença ...
Mesmo que invisiveis estejam

Na hora do perigo eminente
Estão de prontidão
Na hora que vem a decepção
Consolam nosso coração

Bem aventurados sejamos nós
Pobres mortais que um dia
desfrutamos dessa companhia

Bem aventurados seremos
Se conseguirmos alcançar a pureza plena
E num deles nos transformar...

Foto de onil

AMAR-TE COMO UMA FLOR

SE EU FOSSE UMA BORBOLETA
E TU UMA FLÔR DO PRADO
EU VOAVA MEIO PLANETA
PARA FICAR AO TEU LADO

E SENTIR TODO O PRAZER
DO TEU POLEN PROVAR
COM AS MINHAS ASAS ENVOLVER
E AS TUAS PÉTALAS TOCAR

COM MEIGUICE BEIJAR
AS TUAS FOLHAS CHEIROSAS
E O TEU SABOR EU PROVAR
COM EMOÇÕES MARAVILHOSAS

SE FOSSES UMA FLÔR DO CAMPO
E EU UMA BORBOLETA VOADORA
SERIAS O MEU ENCANTO
MINHA PAIXÃO DA FLORA

NUNCA TE TINHA FALADO
COMO AMO A NATUREZA
E TU TENHO A CERTEZA
ÉS A FLÔR QUE TENHO SONHADO

HOJE ESTOU INSPIRADO
COM A MENTE A IMAGINAR
QUE ÉS UMA FLÔR DO PRADO
E SONHO TEU PERFUME ASPIRAR

PORQUE ÉS A ATRACÇÃO
QUE GUIA O MEU VOAR
E SEMPRE EM NOVA ESTAÇÃO
ANSEIO TEU POLEN PROVAR

GOSTO DE SENTIR AO REDOR
AS TUAS PÉTALAS CHEIROSAS
E NO MEIO DE TANTA FLÔR
CONHEÇO TUAS FORMAS CHARMOSAS

AMO-TE COMO MINHA FLÕR
NO CAMPO TE VOU PROCURAR
DEIXAR EM TI COM AMOR
O MEU TOQUE SUAVE DE AMAR

SEMPRE EU VOU SONHAR
TU ÉS A FLÔR DO CAMPO
EU UMA BORBOLETA A VOAR
QUE POR TI TEM O ENCANTO

POIS NUNCA EU TE ESQUECI
E LONGOS ANOS PASSARAM
MAS SEMPRE AS LEMBRANÇAS DE TI
NOS MEUS SONHOS ANDARAM

ESTA É A REAL ATRACÇÃO
QUE NÃO CONSIGO APAGAR
POIS ESTÁS NO MEU CORAÇÃO
QUE NASCEU PARA TE AMAR

TALVEZ SEJA A NATUREZA
QUE ME FAZ IMAGINAR
VER NO PRADO A BELEZA
DA FLÔR ONDE QUERO POISAR

POIS NÃO CONSIGO OLVIDAR
O TOQUE DO TEU PERFUME
POR TI IRIA A VOAR
NEM QUE FOSSE AO MAIS ALTO CUME

ÉS A FLÔR DO MEU DESEJO
E SEMPRE DAS QUATRO ESTAÇÕES
FOMOS UNIDOS NUM BEIJO
QUE NOS FUNDIU OS CORAÇÕES.

24/04/02
ONIL

Páginas

Subscrever Asas

anadolu yakası escort

bursa escort görükle escort bayan

bursa escort görükle escort

güvenilir bahis siteleri canlı bahis siteleri kaçak iddaa siteleri kaçak iddaa kaçak bahis siteleri perabet

görükle escort bursa eskort bayanlar bursa eskort bursa vip escort bursa elit escort escort vip escort alanya escort bayan antalya escort bayan bodrum escort

alanya transfer
alanya transfer
bursa kanalizasyon açma