felicidade

Foto de Carmen Vervloet

Ano Novo Peregrino

Ano Novo Peregrino

Sinto-me eterno peregrino
Caminhando pelo tempo
Sou meu próprio destino
Vou e volto
Num estalo do pensamento...
Morro a cada
Trezentos e sessenta e cinco dias
E renasço entre sonhos e euforia...

Morro levando comigo
As tristezas, os desencantos...
As dores, os prantos...
Porque enquanto vivi
Muitas oportunidades, perdi...

O relógio bate doze vezes...
Anuncia à meia noite...
É hora do meu enterro.
Sepulto junto comigo...
Angústia e desespero...

Mas a minha sabedoria
Ditada pela minha idade
Sopra-me sempre a verdade...
Uma nova realidade...
E renasço para fazer acontecer
O que deixei de dizer
Ou quem sabe antever...

Renasço e volto em barca
De nuvens brancas...
Leves... Soltas...
Puras... Pleno de autoconfiança...
Trago a paz e a bonança...
Junto com a esperança...

Entrego um a um o meu presente...
Com o qual, cada qual,
Desenhará o seu futuro...
Optando entre ser infeliz ou feliz...
Entre a mágoa ou o perdão...
Entre estar sozinho ou dar a mão...
Entre o partilhar ou a ambição...
Escolhendo entre a rua escura
Ou o sol que se insinua...
Em raios de ternura...

E cada um seguirá o seu caminho...
Transformando-o em belo jardim...
Arrancando as pedras... Os espinhos...
Perseguindo seus sonhos... Assim!...
Enquanto a noite descansa
Nas franjas da lua
E aguarda o alvissareiro despertar
Do seu coração...
É dentro dele que cochila
A sua felicidade!...

Carmen Vervloet

Foto de CarmenCecilia

ACRÓSTICO PARA 2008

ACRÓSTICO PARA 2008

Fim de ano.
E fazemos planos
Levitamos...
Instintivamente
Zeramos os danos...

Dúvidas, dívidas...
O novo ano é dádiva...
Incólume. Sem marcos
Sem marcas. Enigmático...

Mobilizamos sonhos...
Imaginando-o risonho...
Levantamos as mãos...

Esperanças renovam-se

O ritmo da emoção
Invade o coração
Transborda expectativa...
O ano novo que cativa...

Carmen Cecilia
27/12/07

Foto de Carmen Vervloet

Ano Novo Peregrino

Ano Novo Peregrino

Sinto-me eterno peregrino
Caminhando pelo tempo
Sou meu próprio destino
Vou e volto
Num estalo do pensamento...
Morro a cada
Trezentos e sessenta e cinco dias
E renasço entre sonhos e euforia...

Morro levando comigo
As tristezas, os desencantos...
As dores, os prantos...
Porque enquanto vivi
Muitas oportunidades, perdi...

O relógio bate doze vezes...
Anuncia à meia noite...
É hora do meu enterro.
Sepulto junto comigo...
Angústia e desespero...

Mas a minha sabedoria
Ditada pela minha idade
Sopra-me sempre a verdade...
Uma nova realidade...
E renasço para fazer acontecer
O que deixei de dizer
Ou quem sabe antever...

Renasço e volto em barca
De nuvens brancas...
Leves... Soltas...
Puras... Pleno de autoconfiança...
Trago a paz e a bonança...
Junto com a esperança...

Entrego um a um o meu presente...
Com o qual, cada qual,
Desenhará o seu futuro...
Optando entre ser infeliz ou feliz...
Entre a mágoa ou o perdão...
Entre estar sozinho ou dar a mão...
Entre o partilhar ou a ambição...
Escolhendo entre a rua escura
Ou o sol que se insinua...
Em raios de ternura...

E cada um seguirá o seu caminho...
Transformando-o em belo jardim...
Arrancando as pedras... Os espinhos...
Perseguindo seus sonhos... Assim!...
Enquanto a noite descansa
Nas franjas da lua
E aguarda o alvissareiro despertar
Do seu coração...
É dentro dele que cochila
A sua felicidade!...

Carmen Vervloet

Foto de Carmen Vervloet

Violetas Silvestres

Violetas Silvestres

Debruço-me sobre meu coração
Que canta de alegria...
Indago de tanta euforia a razão
E entre questionamentos e analogias
Encontro entre as pequenas violetas
A resposta desta feliz reação...
O segredo desvenda-se...
Junto ao nascer do sol no infinito...
Ecoa dentro de mim como um grito
Banhando minha alma
Com lágrimas cristalinas
Que evoluem como bailarinas...
Prendo a respiração...
Liberto a tensão...
E anuncio o porquê
De tanto benquerer...
É o prazer do dar...
Do realizar...
O sonho de uma criança carente...
Oferecendo-lhe a dádiva...
O presente...
Sem alarde... No anonimato...
Às delicadas violetas do asfalto
Em nome de papai Noel.
O bom velhinho
Lá do céu
Que atende aos seus pedidos
Escritos a lápis...
Num pedaço qualquer de papel...
Onde desenharam seus sonhos
Em versos de esperança...
E ansiosas aguardaram...
Nas asas da sua louca fantasia
Que concretiza com poesia a magia...

E a confiança desta criança
Trouxe-me a paz... A bonança...
E a lembrança
Da minha longínqua criança...
Que me devolveu o brilho...
A luz... O sentido da vida...
Encontrado entre as silvestres violetas
Que teimam em florescer
Nesta selva de pedras!
Esmagadas pela indiferença de tantos!...

(Projeto Papai Noel)
Carmen Vervloet

Foto de Sirlei Passolongo

O Que é Felicidade?

O que é Felicidade?

Felicidade...
É acordar e ver o sol
Sorrir com o arco-íris
Desenhar na areia um sorriso
Em forma de Caracol.

Felicidade...
É abraçar um amigo
Acariciar uma flor
É tomar banho de chuva
Em dia de muito calor.

Ah!Felicidade...
É dançar fora de hora
É cantar, desafinado que seja
É ganhar um chocolate
De alguém que nos adora.

Felicidade...
É acreditar sempre na vitória
Folhear álbuns antigos,
E se emocionar com cada foto
Da nossa própria história.

Ah! Felicidade...
É reconhecer que a vida
É o mais valioso presente,
Laços de todas as cores
A envolver a vida da gente.

E Cada dia é um milagre
Cada manhã uma nova semente
E o que vale a pena mesmo
É amar a vida... Simplesmente!

(Sirlei L. Passolongo)

Direitos Reservados a Autora

Foto de Zami

Na biblioteca da 508 sul

NA BLIBLIOTECA DA 508

DESATINADO
TEM OUVINTE
A DESESPERANÇA
TEM DESENLACE
O DESFIRUGADO
FAZ BELA ARTE
O MAL
SE VAI COM A FUMAÇA
A FOME
SE MATA COM CAFÉ
O CANSAÇO
COM ABRAÇO
A SEDE
É SACIADA
A MENTE
APAZIGUADA
O ÓCIO
SE ACABA AO ABRIR UM LIVRO
A ARTE É DESARQUIVADA
INTERATIVA
VERDADEIRAMENTE VIVIDA

VOU
MAS VOLTO

ZAMY PESCI 24/O5/2005

Foto de Zami

Um deus homem

Composto de vibrações sobre-humano
Um gigante a ponto de explodir
De ti saem faíscas que queimam a indiferença
Destruindo o conceito de ser homem
Construindo a grandeza por ser verdadeiro
Um sábio
Macho mágico
Que encanta
Molhando este seco cerrado, fazendo florescer a alegria

Zamy Pesci

Foto de Carmen Vervloet

Poema de Aniversário

Poema de Aniversário

Obrigada, Senhor!
Por mais um ano de vida,
Pela experiência adquirida,
Que me faz pavimentar
Caminhos de luz
Cobrindo-os com pedrinhas
Do brilhante que reluz...
Para cada amigo meu passar...
Feliz... Sem se machucar!...

Obrigada, Senhor!
Pelos meus olhos
Que me deixam ver
Toda a beleza
Da mãe natureza!
O verde das matas...
O céu anil...
O verde mar...
As nuvens fofas e brancas,
Pula-pula dos sonhos
Da minha criança,
Ainda plena de esperança!

Obrigada, Senhor!
Pelos meus ouvidos
Que me deixam ouvir
O canto dos pássaros...
O coaxar dos sapos...
O assovio do vento...
O canto solitário da cigarra,
Anunciando o sol!...
Nesta ensaiada orquestra...
Em festa...
Que me enche de paz!...

Obrigada, Senhor!
Pelo meu olfato...
Que me extasia
Com o perfume das flores!...
Que me delicia
Com o cheiro gostoso da comida!...
Que me embevece
Com o aroma
Da terra molhada,
Fertilizando a semente
Que faz brotar a vida!...

Obrigada, Senhor!
Pelas minhas mãos
Que oferecem carinho...
Que amassam o pão...
Que libertam versos...
Que entregam afeto...
E tecem fios de amor!

Obrigada, Senhor!
Pelo meu coração
Que bate forte!...
Sem rumo... Sem norte...
Bate em todas as direções...
Levando as lições
Apreendidas no decorrer
Desta existência!...
Com luta... Suor... Dor...
Mas que tudo superou
Com amor!...
E hoje oferece um arco-íris
De cor!...

Obrigada, Senhor!
Por tanta sorte!
Por não ter medo da morte!
Porque minha vida é agora...
Nesta hora...
E embelezo cada momento
Recolhendo cada fragmento
Da experiência de outrora!...
Feliz por tantas vitórias!

Obrigada, Senhor!
Que com suas mãos luminosas
Deu-me a aurora da vida
Hoje fruto maduro
Que atravessou mais um ano
Retardando a noite
Na manhã brilhante do seu dia
Unindo o verbo à poesia
Na eternidade de cada instante!

Carmen Vervloet

Foto de pedro gouveia

vida

á gente k diz k a vida é injusta
dizem muito mal pork
a vida é a melhor coisa k
pode acontecer
pro vezes fazemos algum de
errado
e keremos voltar
a tras no tempo
pork achao k nao á soluçao
mas por vezes a vida
conseguirá resolver os
problemas sem darmos
por isso
a vida é brilhante
tao brilhante como o sol
quando nos oferençem a
opurtunidade da nossa vida
recusamos por vezes a pensar nos
outros
por vezes nao arriscamos por medo
de falhar
isso é errado
a vida é mesmo assim
se nao arriscarmos
nunca podemos
ver o k a vida
nos reservou
I LIKE THE LIFE

Foto de Carmen Lúcia

Do que gosto...

Gosto das flores...
Em especial, as açucenas,
Grandes, médias, pequenas...
Campestres, singelas, serenas,
De cores suaves...apenas.
Gosto também das montanhas
Friozinho gelado pelas entranhas,
Cascatas jorrando belezas
Lavando impurezas
Entoando à natureza.
O mar me fascina...
Quase me alucina...
Guarda mistérios e encantos,
Desencantos e enredos,
E ao vê-lo, sinto alegria,
Também sinto medo...

Páginas

Subscrever felicidade

anadolu yakası escort

bursa escort görükle escort bayan

bursa escort görükle escort

güvenilir bahis siteleri canlı bahis siteleri kaçak iddaa siteleri kaçak iddaa kaçak bahis siteleri perabet

görükle escort bursa eskort bayanlar bursa eskort bursa vip escort bursa elit escort escort vip escort alanya escort bayan antalya escort bayan bodrum escort

alanya transfer
alanya transfer
bursa kanalizasyon açma